Λυκάων
Ancient Greek
Etymology
From λύκος (lúkos, “wolf”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ly.kǎː.ɔːn/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /lyˈka.on/
- (4th CE Koine) IPA(key): /lyˈka.on/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /lyˈka.on/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /liˈka.on/
Proper noun
Λῠκᾱ́ων • (Lŭkā́ōn) m (genitive Λῠκᾱ́ονος); third declension
Inflection
| Case / # | Singular | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ Λῠκᾱ́ων ho Lŭkā́ōn | ||||||||||||
| Genitive | τοῦ Λῠκᾱ́ονος toû Lŭkā́onos | ||||||||||||
| Dative | τῷ Λῠκᾱ́ονῐ tōî Lŭkā́onĭ | ||||||||||||
| Accusative | τὸν Λῠκᾱ́ονᾰ tòn Lŭkā́onă | ||||||||||||
| Vocative | Λῠκᾶον Lŭkâon | ||||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Noun
Λῠκᾱ́ων • (Lŭkā́ōn) m (genitive Λῠκᾱ́ονος); third declension
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ Λῠκᾱ́ων ho Lŭkā́ōn |
τὼ Λῠκᾱ́ονε tṑ Lŭkā́one |
οἱ Λῠκᾱ́ονες hoi Lŭkā́ones | ||||||||||
| Genitive | τοῦ Λῠκᾱ́ονος toû Lŭkā́onos |
τοῖν Λῠκᾱόνοιν toîn Lŭkāónoin |
τῶν Λῠκᾱόνων tôn Lŭkāónōn | ||||||||||
| Dative | τῷ Λῠκᾱ́ονῐ tōî Lŭkā́onĭ |
τοῖν Λῠκᾱόνοιν toîn Lŭkāónoin |
τοῖς Λῠκᾱ́οσῐ / Λῠκᾱ́οσῐν toîs Lŭkā́osĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν Λῠκᾱ́ονᾰ tòn Lŭkā́onă |
τὼ Λῠκᾱ́ονε tṑ Lŭkā́one |
τοὺς Λῠκᾱ́ονᾰς toùs Lŭkā́onăs | ||||||||||
| Vocative | Λῠκᾶον Lŭkâon |
Λῠκᾱ́ονε Lŭkā́one |
Λῠκᾱ́ονες Lŭkā́ones | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Derived terms
- Λῠκᾱονῐ́ᾱ (Lŭkāonĭ́ā) (as a similar-sounding influence over a native Anatolian name)