Σελευκίδης

Ancient Greek

Etymology

From Σέλευκος (Séleukos, “Seleucus”) +‎ -ῐ́δης (-ĭ́dēs).

Pronunciation

 

Proper noun

Σελευκῐ́δης • (Seleukĭ́dēs) m (genitive Σελευκῐ́δου); first declension

  1. a child of Seleucus; a Seleucid

Inflection

First declension of ὁ Σελευκῐ́δης; τοῦ Σελευκῐ́δου (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ Σελευκῐ́δης
ho Seleukĭ́dēs 		τὼ Σελευκῐ́δᾱ
tṑ Seleukĭ́dā 		οἱ Σελευκῐ́δαι
hoi Seleukĭ́dai
Genitive τοῦ Σελευκῐ́δου
toû Seleukĭ́dou 		τοῖν Σελευκῐ́δαιν
toîn Seleukĭ́dain 		τῶν Σελευκῐδῶν
tôn Seleukĭdôn
Dative τῷ Σελευκῐ́δῃ
tōî Seleukĭ́dēi 		τοῖν Σελευκῐ́δαιν
toîn Seleukĭ́dain 		τοῖς Σελευκῐ́δαις
toîs Seleukĭ́dais
Accusative τὸν Σελευκῐ́δην
tòn Seleukĭ́dēn 		τὼ Σελευκῐ́δᾱ
tṑ Seleukĭ́dā 		τοὺς Σελευκῐ́δᾱς
toùs Seleukĭ́dās
Vocative Σελευκῐ́δη
Seleukĭ́dē 		Σελευκῐ́δᾱ
Seleukĭ́dā 		Σελευκῐ́δαι
Seleukĭ́dai
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

  • English: Seleucid
  • Greek: Σελευκίδης (Selefkídis)
  • Latin: Seleucidēs

Further reading

  • Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,025
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.