Φρεάντλης
Ancient Greek
Etymology
Blend of φρέᾱρ (phréār, “well”) + ᾰ̓ντλέω (ăntléō, “to draw water”), modelled after Κλεᾰ́νθης (Kleắnthēs).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pʰre.án.tlɛːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pʰreˈan.tle̝s/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ɸreˈan.tlis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /freˈan.tlis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /freˈan.dlis/
Proper noun
Φρεᾰ́ντλης • (Phreắntlēs) m (genitive Φρεᾰ́ντλου); first declension
- “the Well-Water Collector”: a punning nickname for the Stoic philosopher Cleanthes, conferred on him because of his means of supporting himself by working nocturnally as a water-carrier to a gardener
- 3rd century CE, Diogenes Laertius, Lives and Opinions of Eminent Philosophers 7.168:
- Κλεάνθης Φανίου Ἄσσιος. Οὗτος πρῶτον ἦν πύκτης, ὥς φησιν Ἀντισθένης ἐν Διαδοχαῖς. Ἀφικόμενος δ’ εἰς Ἀθήνας τέσσαρας ἔχων δραχμάς, καθά φασί τινες, καὶ Ζήνωνι παραβαλὼν ἐφιλοσόφησε γενναιότατα καὶ ἐπὶ τῶν αὐτῶν ἔμεινε δογμάτων. Διεβοήθη δ’ ἐπὶ φιλοπονίᾳ, ὅς γε πένης ὢν ἄγαν ὥρμησε μισθοφορεῖν· καὶ νύκτωρ μὲν ἐν τοῖς κήποις ἤντλει, μεθ’ ἡμέραν δ’ ἐν τοῖς λόγοις ἐγυμνάζετο· ὅθεν καὶ Φρεάντλης ἐκλήθη. Φασὶ δ’ αὐτὸν καὶ εἰς δικαστήριον ἀχθῆναι, λόγους δώσοντα πόθεν ἐς τοσοῦτον εὐέκτης ὢν διαζῇ· ἔπειτ’ ἀποφυγεῖν, τόν τε κηπουρὸν μάρτυρα παρασχόντα παρ’ ὃν ἤντλει, καὶ τὴν ἀλφιτόπωλιν παρ’ ᾗ τὰ ἄλφιτα ἔπεττεν.
- Kleánthēs Phaníou Ássios. Hoûtos prôton ên púktēs, hṓs phēsin Antisthénēs en Diadokhaîs. Aphikómenos d’ eis Athḗnas téssaras ékhōn drakhmás, kathá phasí tines, kaì Zḗnōni parabalṑn ephilosóphēse gennaiótata kaì epì tôn autôn émeine dogmátōn. Dieboḗthē d’ epì philoponíāi, hós ge pénēs ṑn ágan hṓrmēse misthophoreîn; kaì núktōr mèn en toîs kḗpois ḗntlei, meth’ hēméran d’ en toîs lógois egumnázeto; hóthen kaì Phreántlēs eklḗthē. Phasì d’ autòn kaì eis dikastḗrion akhthênai, lógous dṓsonta póthen es tosoûton euéktēs ṑn diazēî; épeit’ apophugeîn, tón te kēpouròn mártura paraskhónta par’ hòn ḗntlei, kaì tḕn alphitópōlin par’ hēî tà álphita épetten.
- (please add an English translation of this quotation)
- Κλεάνθης Φανίου Ἄσσιος. Οὗτος πρῶτον ἦν πύκτης, ὥς φησιν Ἀντισθένης ἐν Διαδοχαῖς. Ἀφικόμενος δ’ εἰς Ἀθήνας τέσσαρας ἔχων δραχμάς, καθά φασί τινες, καὶ Ζήνωνι παραβαλὼν ἐφιλοσόφησε γενναιότατα καὶ ἐπὶ τῶν αὐτῶν ἔμεινε δογμάτων. Διεβοήθη δ’ ἐπὶ φιλοπονίᾳ, ὅς γε πένης ὢν ἄγαν ὥρμησε μισθοφορεῖν· καὶ νύκτωρ μὲν ἐν τοῖς κήποις ἤντλει, μεθ’ ἡμέραν δ’ ἐν τοῖς λόγοις ἐγυμνάζετο· ὅθεν καὶ Φρεάντλης ἐκλήθη. Φασὶ δ’ αὐτὸν καὶ εἰς δικαστήριον ἀχθῆναι, λόγους δώσοντα πόθεν ἐς τοσοῦτον εὐέκτης ὢν διαζῇ· ἔπειτ’ ἀποφυγεῖν, τόν τε κηπουρὸν μάρτυρα παρασχόντα παρ’ ὃν ἤντλει, καὶ τὴν ἀλφιτόπωλιν παρ’ ᾗ τὰ ἄλφιτα ἔπεττεν.
Declension
| Case / # | Singular | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ Φρεᾰ́ντλης ho Phreắntlēs | ||||||||||||
| Genitive | τοῦ Φρεᾰ́ντλου toû Phreắntlou | ||||||||||||
| Dative | τῷ Φρεᾰ́ντλῃ tōî Phreắntlēi | ||||||||||||
| Accusative | τὸν Φρεᾰ́ντλην tòn Phreắntlēn | ||||||||||||
| Vocative | Φρεᾰ́ντλη Phreắntlē | ||||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Further reading
- “φρεάντλης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press