Χαρικλῆς
Ancient Greek
Etymology
From χᾰ́ρῐς (khắrĭs, “grace”) + -κλῆς (-klês, “fame”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /kʰa.ri.klɛ̂ːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /kʰa.riˈkle̝s/
- (4th CE Koine) IPA(key): /xa.riˈklis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /xa.riˈklis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /xa.riˈklis/
Proper noun
Χᾰρῐκλῆς • (Khărĭklês) m (genitive Χᾰρῐκλέους); third declension
- a male given name, Charicles
Inflection
| Case / # | Singular | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ Χᾰρῐκλῆς ho Khărĭklês | ||||||||||||
| Genitive | τοῦ Χᾰρῐκλέους toû Khărĭkléous | ||||||||||||
| Dative | τῷ Χᾰρῐκλεῖ tōî Khărĭkleî | ||||||||||||
| Accusative | τὸν Χᾰρῐκλέᾱ tòn Khărĭkléā | ||||||||||||
| Vocative | Χᾰρῐ́κλεις Khărĭ́kleis | ||||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||