άτονος
See also: ἄτονος
Greek
Etymology
From Byzantine Greek ἄτονος (átonos) from Ancient Greek τόνος (tónos) with the privative prefix ἀ- (a-). Equivalent to α- (a-) + τόνος (tónos).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈa.to.nos/
- Hyphenation: ά‧το‧νος
Adjective
άτονος • (átonos) m (feminine άτονη, neuter άτονο)
- languorous, languid
- feeble, faint
- (orthography, typography, grammar) atonal, atonic; unaccented, unstressed (describes a word or syllable without ΄ tonos stress accent)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | άτονος (átonos) | άτονη (átoni) | άτονο (átono) | άτονοι (átonoi) | άτονες (átones) | άτονα (átona) | |
| genitive | άτονου (átonou) | άτονης (átonis) | άτονου (átonou) | άτονων (átonon) | άτονων (átonon) | άτονων (átonon) | |
| accusative | άτονο (átono) | άτονη (átoni) | άτονο (átono) | άτονους (átonous) | άτονες (átones) | άτονα (átona) | |
| vocative | άτονε (átone) | άτονη (átoni) | άτονο (átono) | άτονοι (átonoi) | άτονες (átones) | άτονα (átona) | |
Related terms
References
- άτονος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language