έδαφος

Learnedly, from Ancient Greek ἔδαφος (édaphos).

• IPA^(key): /ˈe.ða.fos/
• Hyphenation: έ‧δα‧φος

έδαφος • (édafos) n (plural εδάφη)

1. ground

   κερδίζω έδαφος ― kerdízo édafos ― Ι gain ground

   χάνω έδαφος ― cháno édafos ― Ι lose ground

   Ξάπλωσε στο έδαφος.

   Xáplose sto édafos.

   He lay down on the ground.

2. soil, land, earth

   Το έδαφος εδώ ήταν κάποτε γόνιμο. ― To édafos edó ítan kápote gónimo. ― The soil was once fertile here.

3. territory, soil

   Βρεθήκαμε πάλι σε ελληνικό έδαφος. ― Vrethíkame páli se ellinikó édafos. ― We were back on Greek soil.

• έδαφος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language