έννοια
See also: ἔννοια
Greek
Etymology 1
From Ancient Greek ἔννοια. Morphologically from εν- (“in”) + νους (nous, “mind”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈe.ni.a/
- Hyphenation: έν‧νοι‧α
Noun
έννοια • (énnoia) f (plural έννοιες)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | έννοια (énnoia) | έννοιες (énnoies) |
| genitive | έννοιας (énnoias) | εννοιών (ennoión) |
| accusative | έννοια (énnoia) | έννοιες (énnoies) |
| vocative | έννοια (énnoia) | έννοιες (énnoies) |
Etymology 2
From Byzantine Greek ἔγνοια (égnoia) with [ɣn] > [n], from Ancient Greek ἔννοια (énnoia).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈe.ɲa/
- Hyphenation: έν‧νοια
- Paronym: εννιά (enniá, “nine”) /eˈɲa/
Noun
έννοια • (énnoia) f (plural έννοιες)
- alternative form of έγνοια (égnoia, “care, concern”)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | έννοια (énnoia) | έννοιες (énnoies) |
| genitive | έννοιας (énnoias) | - |
| accusative | έννοια (énnoia) | έννοιες (énnoies) |
| vocative | έννοια (énnoia) | έννοιες (énnoies) |
Related terms
- εννοιοκρατία f (ennoiokratía, “conceptualism”) (philosophy)
- εννοιολογικός (ennoiologikós, “semasiological”)
- and see: εννοώ (ennoó, “mean; understand”)