έξοδο
Greek
Etymology 1
From Ancient Greek ἔξοδος (éxodos) with change of gender. See also έξοδος (éxodos).
Noun
έξοδο • (éxodo) n (plural έξοδα)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | έξοδο (éxodo) | έξοδα (éxoda) |
| genitive | εξόδου (exódou) έξοδου (éxodou) |
εξόδων (exódon) |
| accusative | έξοδο (éxodo) | έξοδα (éxoda) |
| vocative | έξοδο (éxodo) | έξοδα (éxoda) |
Derived terms
- ανέξοδος (anéxodos)
Related terms
- εξόδευμα (exódevma), ξόδεμα (xódema)
- εξόδευση (exódefsi)
- εξοδεύω (exodévo), ξοδεύω (xodévo)
- εξόδιος (exódios)
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
έξοδο • (éxodo) f
- accusative/vocative singular of έξοδος (éxodos)
Further reading
- έξοδο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language