ήρεμος

See also: ἤρεμος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἤρεμος (ḗremos), from Proto-Indo-European *h₁rem- (“to rest”).

Adjective

ήρεμος • (íremos) m (feminine ήρεμη, neuter ήρεμο)

  1. quiet, peaceful, calm

Declension

Declension of ήρεμος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ήρεμος (íremos) ήρεμη (íremi) ήρεμο (íremo) ήρεμοι (íremoi) ήρεμες (íremes) ήρεμα (írema)
genitive ήρεμου (íremou) ήρεμης (íremis) ήρεμου (íremou) ήρεμων (íremon) ήρεμων (íremon) ήρεμων (íremon)
accusative ήρεμο (íremo) ήρεμη (íremi) ήρεμο (íremo) ήρεμους (íremous) ήρεμες (íremes) ήρεμα (írema)
vocative ήρεμε (íreme) ήρεμη (íremi) ήρεμο (íremo) ήρεμοι (íremoi) ήρεμες (íremes) ήρεμα (írema)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ήρεμος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ήρεμος, etc.)

Degrees of comparison by suffixation
comparative (?) singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ηρεμότερος (iremóteros) ηρεμότερη (iremóteri) ηρεμότερο (iremótero) ηρεμότεροι (iremóteroi) ηρεμότερες (iremóteres) ηρεμότερα (iremótera)
genitive ηρεμότερου (iremóterou) ηρεμότερης (iremóteris) ηρεμότερου (iremóterou) ηρεμότερων (iremóteron) ηρεμότερων (iremóteron) ηρεμότερων (iremóteron)
accusative ηρεμότερο (iremótero) ηρεμότερη (iremóteri) ηρεμότερο (iremótero) ηρεμότερους (iremóterous) ηρεμότερες (iremóteres) ηρεμότερα (iremótera)
vocative ηρεμότερε (iremótere) ηρεμότερη (iremóteri) ηρεμότερο (iremótero) ηρεμότεροι (iremóteroi) ηρεμότερες (iremóteres) ηρεμότερα (iremótera)

Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ηρεμότερος", etc)

absolute
superlative (?) 		singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ηρεμότατος (iremótatos) ηρεμότατη (iremótati) ηρεμότατο (iremótato) ηρεμότατοι (iremótatoi) ηρεμότατες (iremótates) ηρεμότατα (iremótata)
genitive ηρεμότατου (iremótatou) ηρεμότατης (iremótatis) ηρεμότατου (iremótatou) ηρεμότατων (iremótaton) ηρεμότατων (iremótaton) ηρεμότατων (iremótaton)
accusative ηρεμότατο (iremótato) ηρεμότατη (iremótati) ηρεμότατο (iremótato) ηρεμότατους (iremótatous) ηρεμότατες (iremótates) ηρεμότατα (iremótata)
vocative ηρεμότατε (iremótate) ηρεμότατη (iremótati) ηρεμότατο (iremótato) ηρεμότατοι (iremótatoi) ηρεμότατες (iremótates) ηρεμότατα (iremótata)

References

Further reading

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.