ήττα
See also: ήτα
Greek
Etymology
Learnedly, from Ancient Greek ἧττα (hêtta, “defeat”), from ἧσσα (hêssa, “defeat”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈi.ta/
- Hyphenation: ήτ‧τα
- Homophone: ήτα (íta)
Noun
ήττα • (ítta) f (plural ήττες)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ήττα (ítta) | ήττες (íttes) |
| genitive | ήττας (íttas) | ηττών (ittón) |
| accusative | ήττα (ítta) | ήττες (íttes) |
| vocative | ήττα (ítta) | ήττες (íttes) |
Synonyms
Related terms
- ηττημένος (ittiménos, “defeated”)
- ηττοπάθεια f (ittopátheia, “defeatism”)
- ηττοπαθής (ittopathís, “defeatist”) (adjective)
- ηττώμαι (ittómai, “I am defeated”)