αγιοποιώ

Greek

Etymology

Learned borrowing from Byzantine Greek ἁγιοποιῶ (hagiopoiô). By surface analysis, αγιο- (agio-) +‎ -ποιώ (-poió).

Pronunciation

  • IPA(key): /a.ʝi.o.pi.ˈo/
  • Hyphenation: α‧γι‧ο‧ποι‧ώ

Verb

αγιοποιώ • (agiopoió) (past αγιοποίησα, passive αγιοποιούμαι, p‑past αγιοποιήθηκα, ppp αγιοποιημένος)

  1. (religion) to canonise (UK), canonize (US)
  2. to sanctify

Conjugation

αγιοποιώ, αγιοποιούμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg αγιοποιήσω αγιοποιούμαι αγιοποιηθώ
2 sg αγιοποιείς αγιοποιήσεις αγιοποιείσαι αγιοποιηθείς
3 sg αγιοποιεί αγιοποιήσει αγιοποιείται αγιοποιηθεί
1 pl αγιοποιούμε αγιοποιήσουμε, [-ομε] αγιοποιούμαστε, αγιοποιόμαστε αγιοποιηθούμε
2 pl αγιοποιείτε αγιοποιήσετε αγιοποιείστε, (αγιοποιόσαστε) αγιοποιηθείτε
3 pl αγιοποιούν(ε) αγιοποιήσουν(ε) αγιοποιούνται αγιοποιηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg αγιοποιούσα αγιοποίησα αγιοποιούμουν(α), αγιοποιόμουν(α) αγιοποιήθηκα
2 sg αγιοποιούσες αγιοποίησες [αγιοποιούσουν(α)], αγιοποιόσουν(α) αγιοποιήθηκες
3 sg αγιοποιούσε αγιοποίησε αγιοποιούνταν, αγιοποιόταν(ε), {αγιοποιείτο} αγιοποιήθηκε
1 pl αγιοποιούσαμε αγιοποιήσαμε αγιοποιούμασταν, (‑ούμαστε), αγιοποιόμασταν, (‑όμαστε) αγιοποιηθήκαμε
2 pl αγιοποιούσατε αγιοποιήσατε [αγιοποιούσασταν, (‑ούσαστε)], αγιοποιόσασταν, (‑όσαστε) αγιοποιηθήκατε
3 pl αγιοποιούσαν(ε) αγιοποίησαν, αγιοποιήσαν(ε) αγιοποιούνταν, αγιοποιόνταν(ε), (αγιοποιόντουσαν), {αγιοποιούντο} αγιοποιήθηκαν, αγιοποιηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα αγιοποιήσω ➤ θα αγιοποιούμαι ➤ θα αγιοποιηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα αγιοποιείς, … θα αγιοποιήσεις, … θα αγιοποιείσαι, … θα αγιοποιηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … αγιοποιήσει
  έχω, έχεις, … αγιοποιημένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … αγιοποιηθεί
  είμαι, είσαι, … αγιοποιημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … αγιοποιήσει
  είχα, είχες, … αγιοποιημένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … αγιοποιηθεί
  ήμουν, ήσουν, … αγιοποιημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … αγιοποιήσει
  θα έχω, θα έχεις, … αγιοποιημένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … αγιοποιηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … αγιοποιημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — αγιοποίησε — αγιοποιήσου
2 pl αγιοποιείτε αγιοποιήστε αγιοποιείστε αγιοποιηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ αγιοποιώντας ➤ αγιοποιούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας αγιοποιήσει ➤ αγιοποιημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ αγιοποιήσει αγιοποιηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.