αηδιασμένος
Greek
Etymology
Passive perfect participle of αηδιάζω (aïdiázo) (a verb with active forms only).
Pronunciation
- IPA(key): /a.i.ði.a.ˈzme.nos/
- Hyphenation: α‧η‧δι‧α‧σμέ‧νος
Participle
αηδιασμένος • (aïdiasménos) m (feminine αηδιασμένη, neuter αηδιασμένο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αηδιασμένος (aïdiasménos) | αηδιασμένη (aïdiasméni) | αηδιασμένο (aïdiasméno) | αηδιασμένοι (aïdiasménoi) | αηδιασμένες (aïdiasménes) | αηδιασμένα (aïdiasména) | |
| genitive | αηδιασμένου (aïdiasménou) | αηδιασμένης (aïdiasménis) | αηδιασμένου (aïdiasménou) | αηδιασμένων (aïdiasménon) | αηδιασμένων (aïdiasménon) | αηδιασμένων (aïdiasménon) | |
| accusative | αηδιασμένο (aïdiasméno) | αηδιασμένη (aïdiasméni) | αηδιασμένο (aïdiasméno) | αηδιασμένους (aïdiasménous) | αηδιασμένες (aïdiasménes) | αηδιασμένα (aïdiasména) | |
| vocative | αηδιασμένε (aïdiasméne) | αηδιασμένη (aïdiasméni) | αηδιασμένο (aïdiasméno) | αηδιασμένοι (aïdiasménoi) | αηδιασμένες (aïdiasménes) | αηδιασμένα (aïdiasména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αηδιασμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αηδιασμένος, etc.)
Related terms
- αηδής (aïdís, “disgusting”) (formal)
- αηδία f (aïdía, “disgust, revulsion”)
- αηδιάζω (aïdiázo, “to disgust, to be disgusted”)
- αηδιαστικός (aïdiastikós, “disgusting”)