αιχμηρότητα
Greek
Etymology
αιχμηρός (aichmirós, “sharp, pointed”) + -ότητα (-ótita, “-ty, -ness”). First attested 1872.
Noun
αιχμηρότητα • (aichmirótita) f (uncountable)
Declension
| singular | |
|---|---|
| nominative | αιχμηρότητα (aichmirótita) |
| genitive | αιχμηρότητας (aichmirótitas) |
| accusative | αιχμηρότητα (aichmirótita) |
| vocative | αιχμηρότητα (aichmirótita) |
Related terms
- see: αιχμή f (aichmí, “point, spearhead”)