ακαταδίωκτος

Greek

Alternative forms

Adjective

ακαταδίωκτος • (akatadíoktos) m (feminine ακαταδίωκτη, neuter ακαταδίωκτο)

  1. not pursued, unchased
    Synonym: ακυνήγητος (akynígitos)
    Antonym: κυνηγημένος (kynigiménos)
  2. (law) immune, not prosecuted

Declension

Declension of ακαταδίωκτος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ακαταδίωκτος (akatadíoktos) ακαταδίωκτη (akatadíokti) ακαταδίωκτο (akatadíokto) ακαταδίωκτοι (akatadíoktoi) ακαταδίωκτες (akatadíoktes) ακαταδίωκτα (akatadíokta)
genitive ακαταδίωκτου (akatadíoktou) ακαταδίωκτης (akatadíoktis) ακαταδίωκτου (akatadíoktou) ακαταδίωκτων (akatadíokton) ακαταδίωκτων (akatadíokton) ακαταδίωκτων (akatadíokton)
accusative ακαταδίωκτο (akatadíokto) ακαταδίωκτη (akatadíokti) ακαταδίωκτο (akatadíokto) ακαταδίωκτους (akatadíoktous) ακαταδίωκτες (akatadíoktes) ακαταδίωκτα (akatadíokta)
vocative ακαταδίωκτε (akatadíokte) ακαταδίωκτη (akatadíokti) ακαταδίωκτο (akatadíokto) ακαταδίωκτοι (akatadíoktoi) ακαταδίωκτες (akatadíoktes) ακαταδίωκτα (akatadíokta)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.