ακυνήγητος

Greek

Adjective

ακυνήγητος • (akynígitos) m (feminine ακυνήγητη, neuter ακυνήγητο)

  1. unchased, not pursued
    Synonym: ακαταδίωκτος (akatadíoktos)
    Antonym: κυνηγημένος (kynigiménos)

Declension

Declension of ακυνήγητος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ακυνήγητος (akynígitos) ακυνήγητη (akynígiti) ακυνήγητο (akynígito) ακυνήγητοι (akynígitoi) ακυνήγητες (akynígites) ακυνήγητα (akynígita)
genitive ακυνήγητου (akynígitou) ακυνήγητης (akynígitis) ακυνήγητου (akynígitou) ακυνήγητων (akynígiton) ακυνήγητων (akynígiton) ακυνήγητων (akynígiton)
accusative ακυνήγητο (akynígito) ακυνήγητη (akynígiti) ακυνήγητο (akynígito) ακυνήγητους (akynígitous) ακυνήγητες (akynígites) ακυνήγητα (akynígita)
vocative ακυνήγητε (akynígite) ακυνήγητη (akynígiti) ακυνήγητο (akynígito) ακυνήγητοι (akynígitoi) ακυνήγητες (akynígites) ακυνήγητα (akynígita)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.