κυνηγός
Greek
Etymology
From Ancient Greek κῠνηγός. See κύων (kúōn, “dog”).
Pronunciation
- IPA(key): /ci.ni.ˈɣos/
- Hyphenation: κυ‧νη‧γός
Noun
κυνηγός • (kynigós) m (plural κυνηγοί)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | κυνηγός (kynigós) | κυνηγοί (kynigoí) |
| genitive | κυνηγού (kynigoú) | κυνηγών (kynigón) |
| accusative | κυνηγό (kynigó) | κυνηγούς (kynigoús) |
| vocative | κυνηγέ (kynigé) | κυνηγοί (kynigoí) |
Derived terms
- κυνηγός κεφαλών m (kynigós kefalón, “headhunter”)
Related terms
- ακυνήγητος (akynígitos, “not chased”)
- ανθρωποκυνηγητό n (anthropokynigitó, “manhunt”)
- κυνηγάρης (kynigáris, “hunting”, adjective)
- κυνηγάω, κυνηγώ (kynigáo, kynigó, “hunt”)
- κυνηγετικός (kynigetikós, “related to hunting”)
- κυνήγημα n (kynígima, “chasing”)
- κυνηγητικός (kynigitikós, “related to hunting”)
- κυνηγητό n (kynigitó, “chasing”)
- κυνήγι n (kynígi, “hunting”)
- κυνηγόσκυλο n (kynigóskylo, “hunting dog”)
- κυνηγότοπος m (kynigótopos, “hunting place”)
- and see: κυνικός (kynikós, “cynical”)