αμάρτυρος

Greek

Pronunciation

  • IPA(key): /aˈmaɾ.ti.ɾos/
  • Hyphenation: α‧μάρ‧τυ‧ρος

Adjective

αμάρτυρος • (amártyrosm (feminine αμάρτυρη, neuter αμάρτυρο)

  1. unattested, without evidence (especially in linguistics, grammar)
    Antonym: μαρτυρημένος (martyriménos)

Declension

Declension of αμάρτυρος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αμάρτυρος (amártyros) αμάρτυρη (amártyri) αμάρτυρο (amártyro) αμάρτυροι (amártyroi) αμάρτυρες (amártyres) αμάρτυρα (amártyra)
genitive αμάρτυρου (amártyrou) αμάρτυρης (amártyris) αμάρτυρου (amártyrou) αμάρτυρων (amártyron) αμάρτυρων (amártyron) αμάρτυρων (amártyron)
accusative αμάρτυρο (amártyro) αμάρτυρη (amártyri) αμάρτυρο (amártyro) αμάρτυρους (amártyrous) αμάρτυρες (amártyres) αμάρτυρα (amártyra)
vocative αμάρτυρε (amártyre) αμάρτυρη (amártyri) αμάρτυρο (amártyro) αμάρτυροι (amártyroi) αμάρτυρες (amártyres) αμάρτυρα (amártyra)