αμαρτωλός
See also: ἁμαρτωλός
Greek
Adjective
αμαρτωλός • (amartolós) m (feminine αμαρτωλή, neuter αμαρτωλό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αμαρτωλός (amartolós) | αμαρτωλή (amartolí) | αμαρτωλό (amartoló) | αμαρτωλοί (amartoloí) | αμαρτωλές (amartolés) | αμαρτωλά (amartolá) | |
| genitive | αμαρτωλού (amartoloú) | αμαρτωλής (amartolís) | αμαρτωλού (amartoloú) | αμαρτωλών (amartolón) | αμαρτωλών (amartolón) | αμαρτωλών (amartolón) | |
| accusative | αμαρτωλό (amartoló) | αμαρτωλή (amartolí) | αμαρτωλό (amartoló) | αμαρτωλούς (amartoloús) | αμαρτωλές (amartolés) | αμαρτωλά (amartolá) | |
| vocative | αμαρτωλέ (amartolé) | αμαρτωλή (amartolí) | αμαρτωλό (amartoló) | αμαρτωλοί (amartoloí) | αμαρτωλές (amartolés) | αμαρτωλά (amartolá) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αμαρτωλός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αμαρτωλός, etc.)
Antonyms
- ενάρετος (enáretos, “righteous”)
Related terms
- see: αμαρτία f (amartía, “sin”)
Noun
αμαρτωλός • (amartolós) m (plural αμαρτωλοί, feminine αμαρτωλή)