αμαρτία
See also: ἁμαρτία
Greek
Etymology
Inherited from Ancient Greek ἁμαρτία (hamartía).
Noun
αμαρτία • (amartía) f (plural αμαρτίες)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αμαρτία (amartía) | αμαρτίες (amartíes) |
| genitive | αμαρτίας (amartías) | αμαρτιών (amartión) |
| accusative | αμαρτία (amartía) | αμαρτίες (amartíes) |
| vocative | αμαρτία (amartía) | αμαρτίες (amartíes) |
Synonyms
Related terms
- αμαρτάνω (amartáno, “to sin”)
- αμαρτωλή f (amartolí, “sinner”)
- αμαρτωλός m (amartolós, “sinner”)
- αμαρτωλότητα f (amartolótita, “sinfulness”)
- ήμαρτον (ímarton, “sorry, mea culpa”)
See also
- παράπτωμα n (paráptoma, “misdeed, misdemeanour”)
References
- αμαρτία, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Further reading
- αμαρτία on the Greek Wikipedia.Wikipedia el