ανάξιος
Greek
Adjective
ανάξιος • (anáxios) m (feminine ανάξια, neuter ανάξιο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανάξιος (anáxios) | ανάξια (anáxia) | ανάξιο (anáxio) | ανάξιοι (anáxioi) | ανάξιες (anáxies) | ανάξια (anáxia) | |
| genitive | ανάξιου (anáxiou) | ανάξιας (anáxias) | ανάξιου (anáxiou) | ανάξιων (anáxion) | ανάξιων (anáxion) | ανάξιων (anáxion) | |
| accusative | ανάξιο (anáxio) | ανάξια (anáxia) | ανάξιο (anáxio) | ανάξιους (anáxious) | ανάξιες (anáxies) | ανάξια (anáxia) | |
| vocative | ανάξιε (anáxie) | ανάξια (anáxia) | ανάξιο (anáxio) | ανάξιοι (anáxioi) | ανάξιες (anáxies) | ανάξια (anáxia) | |
Related terms
- and see: απαξιώνω (apaxióno, “to disdain, to not condescend”)
- ανάξια (anáxia, “unworthily”, adverb)
- αναξιότητα f (anaxiótita, “unworthiness”)