αναγνωρίζω

See also: ἀναγνωρίζω

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἀναγνωρίζω (anagnōrízō). From the sense "admit" Semantic loan from French reconnaître.^[1] Morphologically, from ανα- (ana-, “repeated”) +‎ γνωρίζω (gnorízo, “know”).

Pronunciation

IPA^(key): /a.na.ɣnoˈɾi.zo/
Hyphenation: α‧να‧γνω‧ρί‧ζω

Verb

αναγνωρίζω • (anagnorízo) (past αναγνώρισα, passive αναγνωρίζομαι)

to recognise (UK), recognize (US):
1. to identify
2. to acknowledge, admit
  Αναγνωρίζω τα λάθη μου.
  Anagnorízo ta láthi mou.
  I admit my mistakes.

Conjugation

αναγνωρίζω αναγνωρίζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg		αναγνωρίσω	αναγνωρίζομαι	αναγνωριστώ
2 sg	αναγνωρίζεις	αναγνωρίσεις	αναγνωρίζεσαι	αναγνωριστείς
3 sg	αναγνωρίζει	αναγνωρίσει	αναγνωρίζεται	αναγνωριστεί

1 pl	αναγνωρίζουμε, [‑ομε]	αναγνωρίσουμε, [‑ομε]	αναγνωριζόμαστε	αναγνωριστούμε
2 pl	αναγνωρίζετε	αναγνωρίσετε	αναγνωρίζεστε, αναγνωριζόσαστε	αναγνωριστείτε
3 pl	αναγνωρίζουν(ε)	αναγνωρίσουν(ε)	αναγνωρίζονται	αναγνωριστούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αναγνώριζα	αναγνώρισα	αναγνωριζόμουν(α)	αναγνωρίστηκα
2 sg	αναγνώριζες	αναγνώρισες	αναγνωριζόσουν(α)	αναγνωρίστηκες
3 sg	αναγνώριζε	αναγνώρισε	αναγνωριζόταν(ε)	αναγνωρίστηκε

1 pl	αναγνωρίζαμε	αναγνωρίσαμε	αναγνωριζόμασταν, (‑όμαστε)	αναγνωριστήκαμε
2 pl	αναγνωρίζατε	αναγνωρίσατε	αναγνωριζόσασταν, (‑όσαστε)	αναγνωριστήκατε
3 pl	αναγνώριζαν, αναγνωρίζαν(ε)	αναγνώρισαν, αναγνωρίσαν(ε)	αναγνωρίζονταν, (αναγνωριζόντουσαν)	αναγνωρίστηκαν, αναγνωριστήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ➤	θα αναγνωρίσω ➤	θα αναγνωρίζομαι ➤	θα αναγνωριστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αναγνωρίζεις, …	θα αναγνωρίσεις, …	θα αναγνωρίζεσαι, …	θα αναγνωριστείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αναγνωρίσει έχω, έχεις, … αναγνωρισμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … αναγνωριστεί είμαι, είσαι, … αναγνωρισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αναγνωρίσει είχα, είχες, … αναγνωρισμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … αναγνωριστεί ήμουν, ήσουν, … αναγνωρισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αναγνωρίσει θα έχω, θα έχεις, … αναγνωρισμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … αναγνωριστεί θα είμαι, θα είσαι, … αναγνωρισμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	αναγνώριζε	αναγνώρισε	—	αναγνωρίσου
2 pl	αναγνωρίζετε	αναγνωρίστε	αναγνωρίζεστε	αναγνωριστείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αναγνωρίζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας αναγνωρίσει ➤		αναγνωρισμένος, ‑η, ‑o {ανεγνωρισμένος, ‑η, ‑o} ➤

Nonfinite form➤	αναγνωρίσει		αναγνωριστεί


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

αναγνωρίσιμος (anagnorísimos, “recognisable”)
αναγνώριση f (anagnórisi, “recognition, reconnaissance”)
αναγνωριστικός (anagnoristikós, “reconnoitring”, adjective)

and see: γνώση f (gnósi, “knowledge”)

References

^ αναγνωρίζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1] αναγνωρίζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1]