αναδημιουργός
Greek
Noun
αναδημιουργός • (anadimiourgós) m (plural αναδημιουργοί)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αναδημιουργός (anadimiourgós) | αναδημιουργοί (anadimiourgoí) |
| genitive | αναδημιουργού (anadimiourgoú) | αναδημιουργών (anadimiourgón) |
| accusative | αναδημιουργό (anadimiourgó) | αναδημιουργούς (anadimiourgoús) |
| vocative | αναδημιουργέ (anadimiourgé) | αναδημιουργοί (anadimiourgoí) |
Related terms
- see: αναδημιουργώ (anadimiourgó, “to regenerate”)