ανακόλουθος

See also: ἀνακόλουθος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀνακόλουθος (anakólouthos).

Adjective

ανακόλουθος • (anakólouthos) m (feminine ανακόλουθη, neuter ανακόλουθο)

  1. inconsistent, incoherent

Declension

Declension of ανακόλουθος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανακόλουθος (anakólouthos) ανακόλουθη (anakólouthi) ανακόλουθο (anakóloutho) ανακόλουθοι (anakólouthoi) ανακόλουθες (anakólouthes) ανακόλουθα (anakóloutha)
genitive ανακόλουθου (anakólouthou) ανακόλουθης (anakólouthis) ανακόλουθου (anakólouthou) ανακόλουθων (anakólouthon) ανακόλουθων (anakólouthon) ανακόλουθων (anakólouthon)
accusative ανακόλουθο (anakóloutho) ανακόλουθη (anakólouthi) ανακόλουθο (anakóloutho) ανακόλουθους (anakólouthous) ανακόλουθες (anakólouthes) ανακόλουθα (anakóloutha)
vocative ανακόλουθε (anakólouthe) ανακόλουθη (anakólouthi) ανακόλουθο (anakóloutho) ανακόλουθοι (anakólouthoi) ανακόλουθες (anakólouthes) ανακόλουθα (anakóloutha)

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.