αναπόδραστος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀναπόδραστος (anapódrastos, inescapable), from ἀν- (an-, not) + ἀποδιδράσκω (apodidráskō, escape).

Adjective

αναπόδραστος • (anapódrastosm (feminine αναπόδραστη, neuter αναπόδραστο)

  1. inevitable, inescapable
  2. unavoidable
    Synonym: αναπόδραστος (anapódrastos)

Declension

Declension of αναπόδραστος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αναπόδραστος (anapódrastos) αναπόδραστη (anapódrasti) αναπόδραστο (anapódrasto) αναπόδραστοι (anapódrastoi) αναπόδραστες (anapódrastes) αναπόδραστα (anapódrasta)
genitive αναπόδραστου (anapódrastou) αναπόδραστης (anapódrastis) αναπόδραστου (anapódrastou) αναπόδραστων (anapódraston) αναπόδραστων (anapódraston) αναπόδραστων (anapódraston)
accusative αναπόδραστο (anapódrasto) αναπόδραστη (anapódrasti) αναπόδραστο (anapódrasto) αναπόδραστους (anapódrastous) αναπόδραστες (anapódrastes) αναπόδραστα (anapódrasta)
vocative αναπόδραστε (anapódraste) αναπόδραστη (anapódrasti) αναπόδραστο (anapódrasto) αναπόδραστοι (anapódrastoi) αναπόδραστες (anapódrastes) αναπόδραστα (anapódrasta)

Antonyms