ανασάλεμα
Greek
Noun
ανασάλεμα • (anasálema) n (plural ανασαλέματα)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ανασάλεμα (anasálema) | ανασαλέματα (anasalémata) |
| genitive | ανασαλέματος (anasalématos) | ανασαλεμάτων (anasalemáton) |
| accusative | ανασάλεμα (anasálema) | ανασαλέματα (anasalémata) |
| vocative | ανασάλεμα (anasálema) | ανασαλέματα (anasalémata) |
Related terms
- ανασαλεύω (anasalévo, “to stir, to move gently”)