ανασαλεύω

See also: ἀνασαλεύω

Greek

Etymology

Inherited from the Hellenistic Koine Greek ἀνασαλεύω (anasaleúō). By surface analysis, ανα- (“upward”) +‎ σαλεύω (“move lightly”).

Pronunciation

  • IPA(key): /a.na.saˈle.vo/
  • Hyphenation: α‧να‧σα‧λεύ‧ω

Verb

ανασαλεύω • (anasalévo) (past ανασάλεψα, passive —) Also rare passive ανασαλεύομαι when transitive[1]

  1. (transitive) to move something gently, stir
  2. (intransitive) to move gently, waft, drift

Conjugation

ανασαλεύω   ανασαλεύομαι   (rarely in the passive)
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg ανασαλέψω ανασαλεύομαι ανασαλευτώ
2 sg ανασαλεύεις ανασαλέψεις ανασαλεύεσαι ανασαλευτείς
3 sg ανασαλεύει ανασαλέψει ανασαλεύεται ανασαλευτεί
1 pl ανασαλεύουμε, [‑ομε] ανασαλέψουμε, [‑ομε] ανασαλευόμαστε ανασαλευτούμε
2 pl ανασαλεύετε ανασαλέψετε ανασαλεύεστε, ανασαλευόσαστε ανασαλευτείτε
3 pl ανασαλεύουν(ε) ανασαλέψουν(ε) ανασαλεύονται ανασαλευτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg ανασάλευα ανασάλεψα ανασαλευόμουν(α) ανασαλεύτηκα
2 sg ανασάλευες ανασάλεψες ανασαλευόσουν(α) ανασαλεύτηκες
3 sg ανασάλευε ανασάλεψε ανασαλευόταν(ε) ανασαλεύτηκε
1 pl ανασαλεύαμε ανασαλέψαμε ανασαλευόμασταν, (‑όμαστε) ανασαλευτήκαμε
2 pl ανασαλεύατε ανασαλέψατε ανασαλευόσασταν, (‑όσαστε) ανασαλευτήκατε
3 pl ανασάλευαν, ανασαλεύαν(ε) ανασάλεψαν, ανασαλέψαν(ε) ανασαλεύονταν, (ανασαλευόντουσαν) ανασαλεύτηκαν, ανασαλευτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα ανασαλέψω ➤ θα ανασαλεύομαι ➤ θα ανασαλευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα ανασαλεύεις, … θα ανασαλέψεις, … θα ανασαλεύεσαι, … θα ανασαλευτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … ανασαλέψει   έχω, έχεις, … ανασαλευτεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … ανασαλέψει   είχα, είχες, … ανασαλευτεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … ανασαλέψει   θα έχω, θα έχεις, … ανασαλευτεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg ανασάλευε ανασάλεψε, ανασάλευ' 1 — ανασαλέψου
2 pl ανασαλεύετε ανασαλέψτε, ανασαλεύτε2 ανασαλεύεστε ανασαλευτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ ανασαλεύοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας ανασαλέψει ➤ —
Nonfinite form➤ ανασαλέψει ανασαλευτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. ανασάλευ' το ("move it gently!").
 2. Colloquial.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

References

  1. ^ ανασαλεύω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.