αναφώνηση

Greek

Noun

αναφώνηση • (anafónisi) f (plural αναφωνήσεις)

  1. exclamation, interjection, cry, ejaculation

Declension

Declension of αναφώνηση
singular plural
nominative αναφώνηση (anafónisi) αναφωνήσεις (anafoníseis)
genitive αναφώνησης (anafónisis) αναφωνήσεων (anafoníseon)
accusative αναφώνηση (anafónisi) αναφωνήσεις (anafoníseis)
vocative αναφώνηση (anafónisi) αναφωνήσεις (anafoníseis)

Older or formal genitive singular: αναφωνήσεως (anafoníseos)

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.