αναχρονισμός

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀναχρονισμός (anakhronismós, “anachronism”).

Noun

αναχρονισμός • (anachronismós) m (plural αναχρονισμοί)

  1. anachronism

Declension

Declension of αναχρονισμός
singular plural
nominative αναχρονισμός (anachronismós) αναχρονισμοί (anachronismoí)
genitive αναχρονισμού (anachronismoú) αναχρονισμών (anachronismón)
accusative αναχρονισμό (anachronismó) αναχρονισμούς (anachronismoús)
vocative αναχρονισμέ (anachronismé) αναχρονισμοί (anachronismoí)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.