ανεγκέφαλος

Greek

Adjective

ανεγκέφαλος • (anegkéfalos) m (feminine ανεγκέφαλη, neuter ανεγκέφαλο)

  1. (physiology) anencephalic
  2. (figurative, derogatory) silly, brainless
    Synonym: ανόητος (anóitos)

Declension

Declension of ανεγκέφαλος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανεγκέφαλος (anegkéfalos) ανεγκέφαλη (anegkéfali) ανεγκέφαλο (anegkéfalo) ανεγκέφαλοι (anegkéfaloi) ανεγκέφαλες (anegkéfales) ανεγκέφαλα (anegkéfala)
genitive ανεγκέφαλου (anegkéfalou) ανεγκέφαλης (anegkéfalis) ανεγκέφαλου (anegkéfalou) ανεγκέφαλων (anegkéfalon) ανεγκέφαλων (anegkéfalon) ανεγκέφαλων (anegkéfalon)
accusative ανεγκέφαλο (anegkéfalo) ανεγκέφαλη (anegkéfali) ανεγκέφαλο (anegkéfalo) ανεγκέφαλους (anegkéfalous) ανεγκέφαλες (anegkéfales) ανεγκέφαλα (anegkéfala)
vocative ανεγκέφαλε (anegkéfale) ανεγκέφαλη (anegkéfali) ανεγκέφαλο (anegkéfalo) ανεγκέφαλοι (anegkéfaloi) ανεγκέφαλες (anegkéfales) ανεγκέφαλα (anegkéfala)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.