ανεπάγγελτος

Greek

Etymology

From Koine Greek ἀνεπάγγελτος (anepángeltos).

Adjective

ανεπάγγελτος • (anepángeltos) m (feminine ανεπάγγελτη, neuter ανεπάγγελτο)

  1. tradeless, professionless

Declension

Declension of ανεπάγγελτος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανεπάγγελτος (anepángeltos) ανεπάγγελτη (anepángelti) ανεπάγγελτο (anepángelto) ανεπάγγελτοι (anepángeltoi) ανεπάγγελτες (anepángeltes) ανεπάγγελτα (anepángelta)
genitive ανεπάγγελτου (anepángeltou) ανεπάγγελτης (anepángeltis) ανεπάγγελτου (anepángeltou) ανεπάγγελτων (anepángelton) ανεπάγγελτων (anepángelton) ανεπάγγελτων (anepángelton)
accusative ανεπάγγελτο (anepángelto) ανεπάγγελτη (anepángelti) ανεπάγγελτο (anepángelto) ανεπάγγελτους (anepángeltous) ανεπάγγελτες (anepángeltes) ανεπάγγελτα (anepángelta)
vocative ανεπάγγελτε (anepángelte) ανεπάγγελτη (anepángelti) ανεπάγγελτο (anepángelto) ανεπάγγελτοι (anepángeltoi) ανεπάγγελτες (anepángeltes) ανεπάγγελτα (anepángelta)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.