επάγγελμα

See also: ἐπάγγελμα

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἐπάγγελμα (epángelma)^[1] (Hellenistic sense "profession", ancient "promise"), and semantic loan from French profession.^[2] By surface analysis, επ- (ep-, “upon”) +‎ αγγέλλω (angéllo, “Ι announce”) +‎ -μα (-ma, ing). Calque of Latin professiō (“avowal, public declaration”).

Pronunciation

IPA^(key): /eˈpaŋ.ɡel.ma/
Hyphenation: ε‧πάγ‧γελ‧μα

Noun

επάγγελμα • (epángelma) n (plural επαγγέλματα)

profession, calling, trade, vocation

Declension

Declension of **επάγγελμα**
	singular	plural
nominative	επάγγελμα (epángelma)	επαγγέλματα (epangélmata)
genitive	επαγγέλματος (epangélmatos)	επαγγελμάτων (epangelmáton)
accusative	επάγγελμα (epángelma)	επαγγέλματα (epangélmata)
vocative	επάγγελμα (epángelma)	επαγγέλματα (epangélmata)

Related terms

and see: αγγέλλω (angéllo, “announce”)
ανεπάγγελτος (anepángeltos, “professionless”)
αντιεπαγγελματικός (antiepangelmatikós, “amateur, unprofessional”, adjective)
αυτεπάγγελτος (aftepángeltos) (law)
επαγγελία f (epangelía, “announcement, promise”)
επαγγελματίας m or f (epangelmatías, “professional”)
επαγγελματικός (epangelmatikós, “professional”, adjective)
επαγγελματισμός m (epangelmatismós, “professionalism”)
επαγγέλομαι (epangélomai, “my profession is”) (formal)

References

^ επάγγελμα - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre
^ επάγγελμα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language