ανιαρός
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀνιαρός (aniarós).
Adjective
ανιαρός • (aniarós) m (feminine ανιαρή, neuter ανιαρό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανιαρός (aniarós) | ανιαρή (aniarí) | ανιαρό (aniaró) | ανιαροί (aniaroí) | ανιαρές (aniarés) | ανιαρά (aniará) | |
| genitive | ανιαρού (aniaroú) | ανιαρής (aniarís) | ανιαρού (aniaroú) | ανιαρών (aniarón) | ανιαρών (aniarón) | ανιαρών (aniarón) | |
| accusative | ανιαρό (aniaró) | ανιαρή (aniarí) | ανιαρό (aniaró) | ανιαρούς (aniaroús) | ανιαρές (aniarés) | ανιαρά (aniará) | |
| vocative | ανιαρέ (aniaré) | ανιαρή (aniarí) | ανιαρό (aniaró) | ανιαροί (aniaroí) | ανιαρές (aniarés) | ανιαρά (aniará) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανιαρός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανιαρός, etc.)
Synonyms
Related terms
- ανία f (anía, “boredom”)
- ανιαρά (aniará, “tediously, boringly”)
- ανιαρότητα f (aniarótita, “dullness, boredom”)