μονότονος
Ancient Greek
Etymology
μονός (monós, “one”) + τόνος (tónos, “tone”)
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /mo.nó.to.nos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /moˈno.to.nos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /moˈno.to.nos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /moˈno.to.nos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /moˈno.to.nos/
Adjective
μονότονος • (monótonos) m or f (neuter μονότονον); second declension
- (music) of one tone
- monotonous, uniform
- obstinate
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | μονότονος monótonos |
μονότονον monótonon |
μονοτόνω monotónō |
μονοτόνω monotónō |
μονότονοι monótonoi |
μονότονᾰ monótonă | ||||||||
| Genitive | μονοτόνου monotónou |
μονοτόνου monotónou |
μονοτόνοιν monotónoin |
μονοτόνοιν monotónoin |
μονοτόνων monotónōn |
μονοτόνων monotónōn | ||||||||
| Dative | μονοτόνῳ monotónōi |
μονοτόνῳ monotónōi |
μονοτόνοιν monotónoin |
μονοτόνοιν monotónoin |
μονοτόνοις monotónois |
μονοτόνοις monotónois | ||||||||
| Accusative | μονότονον monótonon |
μονότονον monótonon |
μονοτόνω monotónō |
μονοτόνω monotónō |
μονοτόνους monotónous |
μονότονᾰ monótonă | ||||||||
| Vocative | μονότονε monótone |
μονότονον monótonon |
μονοτόνω monotónō |
μονοτόνω monotónō |
μονότονοι monótonoi |
μονότονᾰ monótonă | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| μονοτόνως monotónōs |
μονοτονώτερος monotonṓteros |
μονοτονώτᾰτος monotonṓtătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Derived terms
- μονοτονέω (monotonéō)
- μονοτονία (monotonía)
Further reading
- “μονότονος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- μονότονος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Greek
Etymology
μονός (monós) + τόνος (tónos)
Adjective
μονότονος • (monótonos) m (feminine μονότονη, neuter μονότονο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | μονότονος (monótonos) | μονότονη (monótoni) | μονότονο (monótono) | μονότονοι (monótonoi) | μονότονες (monótones) | μονότονα (monótona) | |
| genitive | μονότονου (monótonou) | μονότονης (monótonis) | μονότονου (monótonou) | μονότονων (monótonon) | μονότονων (monótonon) | μονότονων (monótonon) | |
| accusative | μονότονο (monótono) | μονότονη (monótoni) | μονότονο (monótono) | μονότονους (monótonous) | μονότονες (monótones) | μονότονα (monótona) | |
| vocative | μονότονε (monótone) | μονότονη (monótoni) | μονότονο (monótono) | μονότονοι (monótonoi) | μονότονες (monótones) | μονότονα (monótona) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μονότονος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μονότονος, etc.)