ανούσιος

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek ἀνούσιος (anoúsios).

Adjective

ανούσιος • (anoúsios) m (feminine ανούσιη, neuter ανούσιο)

  1. tasteless, insipid (food, drink, etc)
    Synonyms: άνοστος (ánostos), άγευστος (ágefstos), άγουστος (ágoustos)
    Antonym: νόστιμος (nóstimos)

Declension

Declension of ανούσιος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανούσιος (anoúsios) ανούσιη (anoúsii) ανούσιο (anoúsio) ανούσιοι (anoúsioi) ανούσιες (anoúsies) ανούσια (anoúsia)
genitive ανούσιου (anoúsiou) ανούσιης (anoúsiis) ανούσιου (anoúsiou) ανούσιων (anoúsion) ανούσιων (anoúsion) ανούσιων (anoúsion)
accusative ανούσιο (anoúsio) ανούσιη (anoúsii) ανούσιο (anoúsio) ανούσιους (anoúsious) ανούσιες (anoúsies) ανούσια (anoúsia)
vocative ανούσιε (anoúsie) ανούσιη (anoúsii) ανούσιο (anoúsio) ανούσιοι (anoúsioi) ανούσιες (anoúsies) ανούσια (anoúsia)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανούσιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανούσιος, etc.)

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.