αξιολύπητος
Greek
Etymology
αξιο- (axio-, “worthy, deserving”) + λύπη (lýpi, “sorrow, sadness”) + -τος (-tos). First attested 1817.
Pronunciation
- IPA(key): /aksioˈlipitos/
- Hyphenation: α‧ξι‧ο‧λύ‧πη‧τος
Adjective
αξιολύπητος • (axiolýpitos) m (feminine αξιολύπητη, neuter αξιολύπητο)
- pitiful, pitiable
- Synonym: αξιοθρήνητος (axiothrínitos)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αξιολύπητος (axiolýpitos) | αξιολύπητη (axiolýpiti) | αξιολύπητο (axiolýpito) | αξιολύπητοι (axiolýpitoi) | αξιολύπητες (axiolýpites) | αξιολύπητα (axiolýpita) | |
| genitive | αξιολύπητου (axiolýpitou) | αξιολύπητης (axiolýpitis) | αξιολύπητου (axiolýpitou) | αξιολύπητων (axiolýpiton) | αξιολύπητων (axiolýpiton) | αξιολύπητων (axiolýpiton) | |
| accusative | αξιολύπητο (axiolýpito) | αξιολύπητη (axiolýpiti) | αξιολύπητο (axiolýpito) | αξιολύπητους (axiolýpitous) | αξιολύπητες (axiolýpites) | αξιολύπητα (axiolýpita) | |
| vocative | αξιολύπητε (axiolýpite) | αξιολύπητη (axiolýpiti) | αξιολύπητο (axiolýpito) | αξιολύπητοι (axiolýpitoi) | αξιολύπητες (axiolýpites) | αξιολύπητα (axiolýpita) | |