αξιο-

• αξιό- (axió-)
• αξι- (axi-)

From Ancient Greek ἄξιος (áxios).

• IPA^(key): /ˈaksio/

αξιο- • (axio-)

1. added before a noun, adjective or verb to create words that indicates something that is worthy or deserving:

   ‎αξιο- (axio-) + ‎σημειώνω (simeióno, “to note”) → ‎αξιοσημείωτος (axiosimeíotos, “noteworthy, remarkable, notable”)

   ‎αξιο- (axio-) + ‎αγαπώ (agapó, “to love”) → ‎αξιαγάπητος (axiagápitos, “lovable”)

   ‎αξιο- (axio-) + ‎γελάω (geláo, “to laugh”) → ‎αξιογέλαστος (axiogélastos, “laughable, ridiculous”)

   ‎αξιο- (axio-) + ‎ζηλεύω (zilévo, “to envy, to be jealous”) → ‎αξιοζήλευτος (axiozíleftos, “enviable”)

   ‎αξιο- (axio-) + ‎θεατός (theatós, “visible, in view”) → ‎αξιοθέατο (axiothéato, “sight, attraction”)

   ‎αξιο- (axio-) + ‎θρηνώ (thrinó, “to lament, to mourn”) → ‎αξιοθρήνητος (axiothrínitos, “lamentable, deplorable”)

   ‎αξιο- (axio-) + ‎πίστη (písti, “faith, belief”) → ‎αξιόπιστος (axiópistos, “reliable, trustworthy”)

   ‎αξιο- (axio-) + ‎-πρεπής (-prepís, “suitable, appropriate”) → ‎αξιοπρέπεια (axioprépeia, “dignity”)

   ‎αξιο- (axio-) + ‎-κρατία (-kratía, “-cracy”) → ‎αξιοκρατία (axiokratía, “meritocracy”)