απαιτητής
Greek
Noun
απαιτητής • (apaititís) m (plural απαιτητές)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | απαιτητής (apaititís) | απαιτητές (apaitités) |
| genitive | απαιτητή (apaitití) | απαιτητών (apaititón) |
| accusative | απαιτητή (apaitití) | απαιτητές (apaitités) |
| vocative | απαιτητή (apaitití) | απαιτητές (apaitités) |
Related terms
- see: απαιτώ (apaitó, “to demand”)
Adjective
απαιτητής • (apaititís)
- genitive feminine singular of απαιτητός (apaititós)