απαιτώ
See also: ἀπαιτῶ
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀπαιτέω (apaitéō).
Pronunciation
- IPA(key): /a.peˈto/
- Hyphenation: α‧παι‧τώ
Verb
απαιτώ • (apaitó) (past απαίτησα, passive απαιτούμαι, p‑past απαιτήθηκα)
- to demand, to call for, to require
- Απαιτώ μηδενική ανοχή της βίας των ανδρών κατά των γυναικών.
- Apaitó midenikí anochí tis vías ton andrón katá ton gynaikón.
- I demand zero tolerance for men's violence against women.
- to necessitate
Conjugation
απαιτώ, απαιτούμαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | απαιτήσω | απαιτούμαι | απαιτηθώ | |
| 2 sg | απαιτείς | απαιτήσεις | απαιτείσαι | απαιτηθείς |
| 3 sg | απαιτεί | απαιτήσει | απαιτείται | απαιτηθεί |
| 1 pl | απαιτούμε | απαιτήσουμε, [-ομε] | απαιτούμαστε | απαιτηθούμε |
| 2 pl | απαιτείτε | απαιτήσετε | απαιτείστε | απαιτηθείτε |
| 3 pl | απαιτούν(ε) | απαιτήσουν(ε) | απαιτούνται | απαιτηθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | απαιτούσα | απαίτησα | [απαιτούμουν(α)] | απαιτήθηκα |
| 2 sg | απαιτούσες | απαίτησες | [απαιτούσουν(α)] | απαιτήθηκες |
| 3 sg | απαιτούσε | απαίτησε | απαιτούνταν, {απαιτείτο} | απαιτήθηκε |
| 1 pl | απαιτούσαμε | απαιτήσαμε | απαιτούμασταν, (‑ούμαστε) | απαιτηθήκαμε |
| 2 pl | απαιτούσατε | απαιτήσατε | [απαιτούσασταν, (‑ούσαστε)] | απαιτηθήκατε |
| 3 pl | απαιτούσαν(ε) | απαίτησαν, απαιτήσαν(ε) | απαιτούνταν, {απαιτούντο} | απαιτήθηκαν, απαιτηθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ➤ | θα απαιτήσω ➤ | θα απαιτούμαι ➤ | θα απαιτηθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα απαιτείς, … | θα απαιτήσεις, … | θα απαιτείσαι, … | θα απαιτηθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … απαιτήσει | έχω, έχεις, … απαιτηθεί | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … απαιτήσει | είχα, είχες, … απαιτηθεί | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … απαιτήσει | θα έχω, θα έχεις, … απαιτηθεί | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | απαίτησε | — | απαιτήσου |
| 2 pl | απαιτείτε | απαιτήστε | απαιτείστε | απαιτηθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | απαιτώντας ➤ | απαιτούμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας απαιτήσει ➤ | — | ||
| Nonfinite form➤ | απαιτήσει | απαιτηθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- απαίτηση f (apaítisi, “demand”)
- απαιτητής m (apaititís, “claimant”)
- απαιτητικός (apaititikós, “demanding”, adjective)
- απαιτητός (apaititós, “due, demanded”, adjective)
- απαιτούμενος (apaitoúmenos, “necessary, demanded”, adjective)