απελπίζω

Greek

Verb

απελπίζω • (apelpízo) (past απέλπισα, passive απελπίζομαι)

  1. to make someone despair, to desolate

Conjugation

απελπίζω   απελπίζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg απελπίσω απελπίζομαι απελπιστώ
2 sg απελπίζεις απελπίσεις απελπίζεσαι απελπιστείς
3 sg απελπίζει απελπίσει απελπίζεται απελπιστεί
1 pl απελπίζουμε, [‑ομε] απελπίσουμε, [‑ομε] απελπισόμαστε απελπιστούμε
2 pl απελπίζετε απελπίσετε απελπίζεστε, απελπισόσαστε απελπιστείτε
3 pl απελπίζουν(ε) απελπίσουν(ε) απελπίζονται απελπιστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg απέλπιζα απέλπισα απελπισόμουν(α) απελπίστηκα
2 sg απέλπιζες απέλπισες απελπισόσουν(α) απελπίστηκες
3 sg απέλπιζε απέλπισε απελπισόταν(ε) απελπίστηκε
1 pl απελπίζαμε απελπίσαμε απελπισόμασταν, (‑όμαστε) απελπιστήκαμε
2 pl απελπίζατε απελπίσατε απελπισόσασταν, (‑όσαστε) απελπιστήκατε
3 pl απέλπιζαν, απελπίζαν(ε) απέλπισαν, απελπίσαν(ε) απελπίζονταν, (απελπισόντουσαν) απελπίστηκαν, απελπιστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα απελπίσω ➤ θα απελπίζομαι ➤ θα απελπιστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα απελπίζεις, … θα απελπίσεις, … θα απελπίζεσαι, … θα απελπιστείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … απελπίσει
  έχω, έχεις, … απελπισμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … απελπιστεί
  είμαι, είσαι, … απελπισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … απελπίσει
  είχα, είχες, … απελπισμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … απελπιστεί
  ήμουν, ήσουν, … απελπισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … απελπίσει
  θα έχω, θα έχεις, … απελπισμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … απελπιστεί
  θα είμαι, θα είσαι, … απελπισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg απέλπιζε απέλπισε — απελπίσου
2 pl απελπίζετε απελπίστε απελπίζεστε απελπιστείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ απελπίζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας απελπίσει ➤ απελπισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ απελπίσει απελπιστεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.