αποδεκτός
Greek
Alternative forms
- αποδεχτός (apodechtós)
Adjective
αποδεκτός • (apodektós) m (feminine αποδεκτή, neuter αποδεκτό)
- acceptable, admissible
- Synonyms: παραδεκτός (paradektós), ασπαστός (aspastós)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αποδεκτός (apodektós) | αποδεκτή (apodektí) | αποδεκτό (apodektó) | αποδεκτοί (apodektoí) | αποδεκτές (apodektés) | αποδεκτά (apodektá) | |
| genitive | αποδεκτού (apodektoú) | αποδεκτής (apodektís) | αποδεκτού (apodektoú) | αποδεκτών (apodektón) | αποδεκτών (apodektón) | αποδεκτών (apodektón) | |
| accusative | αποδεκτό (apodektó) | αποδεκτή (apodektí) | αποδεκτό (apodektó) | αποδεκτούς (apodektoús) | αποδεκτές (apodektés) | αποδεκτά (apodektá) | |
| vocative | αποδεκτέ (apodekté) | αποδεκτή (apodektí) | αποδεκτό (apodektó) | αποδεκτοί (apodektoí) | αποδεκτές (apodektés) | αποδεκτά (apodektá) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αποδεκτός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αποδεκτός, etc.)
Related terms
- αποδέκτης m (apodéktis, “receiver, consignee”)
- αποδέκτρια f (apodéktria, “receiver, consignee”)
- αποδέχομαι (apodéchomai, “to accept”)
- αποδέχτης m (apodéchtis, “receiver, consignee”)
- αποδοχή f (apodochí, “acceptance”)