αποκόπτω
See also: ἀποκόπτω
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek ἀποκόπτω (apokóptō). By surface analysis, απο- (“from”) + κόπτω (“cut”).
Pronunciation
- IPA(key): /a.poˈko.pto/
- Hyphenation: α‧πο‧κό‧πτω
Verb
αποκόπτω • (apokópto) (past απέκοψα, passive αποκόπτομαι)
- to cut off, sever
- to wean
- Synonyms: απογαλακτίζω (apogalaktízo), αποθηλάζω (apothilázo), αποκόβω (apokóvo)
Conjugation
αποκόπτω αποκόπτομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | αποκόψω | αποκόπτομαι | αποκοπώ | |
| 2 sg | αποκόπτεις | αποκόψεις | αποκόπτεσαι | αποκοπείς |
| 3 sg | αποκόπτει | αποκόψει | αποκόπτεται | αποκοπεί |
| 1 pl | αποκόπτουμε, [‑ομε] | αποκόψουμε, [‑ομε] | αποκοπτόμαστε | αποκοπούμε |
| 2 pl | αποκόπτετε | αποκόψετε | αποκόπτεστε, αποκοπτόσαστε | αποκοπείτε |
| 3 pl | αποκόπτουν(ε) | αποκόψουν(ε) | αποκόπτονται | αποκοπούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | απέκοπτα | απέκοψα | αποκοπτόμουν(α) | αποκόπηκα, [{απεκόπην}]1 |
| 2 sg | απέκοπτες | απέκοψες | αποκοπτόσουν(α) | αποκόπηκες, [{απεκόπης}] |
| 3 sg | απέκοπτε | απέκοψε | αποκοπτόταν(ε) | αποκόπηκε, {απεκόπη} |
| 1 pl | αποκόπταμε | αποκόψαμε | αποκοπτόμασταν, (‑όμαστε) | αποκοπήκαμε, [{απεκόπημεν}] |
| 2 pl | αποκόπτατε | αποκόψατε | αποκοπτόσασταν, (‑όσαστε) | αποκοπήκατε, [{απεκόπητε}] |
| 3 pl | απέκοπταν, αποκόπταν(ε) | απέκοψαν, αποκόψαν(ε) | αποκόπτονταν | αποκόπηκαν, αποκοπήκαν(ε), {απεκόπησαν} |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ➤ | θα αποκόψω ➤ | θα αποκόπτομαι ➤ | θα αποκοπώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αποκόπτεις, … | θα αποκόψεις, … | θα αποκόπτεσαι, … | θα αποκοπείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αποκόψει | έχω, έχεις, … αποκοπεί είμαι, είσαι, … αποκομμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αποκόψει | είχα, είχες, … αποκοπεί ήμουν, ήσουν, … αποκομμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αποκόψει | θα έχω, θα έχεις, … αποκοπεί θα είμαι, θα είσαι, … αποκομμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | απόκοπτε | απόκοψε | — | αποκόψου |
| 2 pl | αποκόπτετε | αποκόψτε | αποκόπτεστε | αποκοπείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | αποκόπτοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας αποκόψει ➤ | αποκομμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | αποκόψει | αποκοπεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Formal passive forms, as in the ancient aorist ἀπεκόπην from the conjugation of ἀποκόπτω. In Modern Greek, used in the 3rd persons (all persons included here, for reference). • Also, formal passive past participle αποκοπείς (apokopeís), αποκοπείσα (apokopeísa), αποκοπέν (apokopén) • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- απόκομμα n (apókomma, “clipping, cutting”)
- αποκομμένος (apokomménos, “cut off”, participle)
- αποκοπείς (apokopeís, “who was cut off”, participle) (learned), αποκοπείσα (apokopeísa), αποκοπέν (apokopén)
- αποκοπή f (apokopí)
- and see: κόπτω (kópto, “cut”)