απρόσκοπτος
Greek
Adjective
απρόσκοπτος • (apróskoptos) m (feminine απρόσκοπτη, neuter απρόσκοπτο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απρόσκοπτος (apróskoptos) | απρόσκοπτη (apróskopti) | απρόσκοπτο (apróskopto) | απρόσκοπτοι (apróskoptoi) | απρόσκοπτες (apróskoptes) | απρόσκοπτα (apróskopta) | |
| genitive | απρόσκοπτου (apróskoptou) | απρόσκοπτης (apróskoptis) | απρόσκοπτου (apróskoptou) | απρόσκοπτων (apróskopton) | απρόσκοπτων (apróskopton) | απρόσκοπτων (apróskopton) | |
| accusative | απρόσκοπτο (apróskopto) | απρόσκοπτη (apróskopti) | απρόσκοπτο (apróskopto) | απρόσκοπτους (apróskoptous) | απρόσκοπτες (apróskoptes) | απρόσκοπτα (apróskopta) | |
| vocative | απρόσκοπτε (apróskopte) | απρόσκοπτη (apróskopti) | απρόσκοπτο (apróskopto) | απρόσκοπτοι (apróskoptoi) | απρόσκοπτες (apróskoptes) | απρόσκοπτα (apróskopta) | |
Related terms
- απρόσκοπτα (apróskopta, adverb)
- see: κόπτω (kópto, “to cut”)
Further reading
- απρόσκοπτος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language