ατμόσφαιρα

Greek

Etymology

Learned borrowing from French atmosphère from atmo- < Ancient Greek ἀτμός m (“steam”) + -sphère < Ancient Greek σφαῖρα (sphaîra)[1] Morphologically, from ατμο- +‎ -σφαιρα.

Noun

ατμόσφαιρα • (atmósfaira) f (plural ατμόσφαιρες)

  1. atmosphere (planetary)
    Η ατμόσφαιρα της Γης αποτελείται κατά 21% από οξυγόνο.
    I atmósfaira tis Gis apoteleítai katá 21% apó oxygóno.
    The atmosphere of the Earth consists of 21% oxygen.
  2. atmosphere, air (in a room)
  3. atmosphere (unit of pressure, 1.013 bar or 760 mmHg)
  4. (figuratively) atmosphere (mood or feeling)
    η ζεστή και φιλική ατμόσφαιρα στα μπαρ
    i zestí kai filikí atmósfaira sta bar
    the warm and friendly atmosphere in the bar

Declension

Declension of ατμόσφαιρα
singular plural
nominative ατμόσφαιρα (atmósfaira) ατμόσφαιρες (atmósfaires)
genitive ατμόσφαιρας (atmósfairas) ατμοσφαιρών (atmosfairón)
accusative ατμόσφαιρα (atmósfaira) ατμόσφαιρες (atmósfaires)
vocative ατμόσφαιρα (atmósfaira) ατμόσφαιρες (atmósfaires)

References

  1. ^ ατμόσφαιρα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.