αυταρχικότητα
Greek
Etymology
αυταρχικός (aftarchikós, “bossy, imperious”) + -ότητα (-ótita, “-ity, -ness”). First attested 1892.
Noun
αυταρχικότητα • (aftarchikótita) f (indeclinable)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αυταρχικότητα (aftarchikótita) | αυταρχικότητες (aftarchikótites) |
| genitive | αυταρχικότητας (aftarchikótitas) | αυταρχικοτήτων (aftarchikotíton) |
| accusative | αυταρχικότητα (aftarchikótita) | αυταρχικότητες (aftarchikótites) |
| vocative | αυταρχικότητα (aftarchikótita) | αυταρχικότητες (aftarchikótites) |