αἰσθητής
See also: αισθητής
Ancient Greek
Etymology
From αἰσθάνομαι (aisthánomai) + -τής (-tḗs).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ai̯s.tʰɛː.tɛ̌ːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ɛs.tʰe̝ˈte̝s/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ɛs.θiˈtis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /es.θiˈtis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /es.θiˈtis/
Noun
αἰσθητής • (aisthētḗs) m (genitive αἰσθητοῦ); first declension
- one who perceives
Declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ αἰσθητής ho aisthētḗs |
τὼ αἰσθητᾱ́ tṑ aisthētā́ |
οἱ αἰσθηταί hoi aisthētaí | ||||||||||
| Genitive | τοῦ αἰσθητοῦ toû aisthētoû |
τοῖν αἰσθηταῖν toîn aisthētaîn |
τῶν αἰσθητῶν tôn aisthētôn | ||||||||||
| Dative | τῷ αἰσθητῇ tōî aisthētēî |
τοῖν αἰσθηταῖν toîn aisthētaîn |
τοῖς αἰσθηταῖς toîs aisthētaîs | ||||||||||
| Accusative | τὸν αἰσθητήν tòn aisthētḗn |
τὼ αἰσθητᾱ́ tṑ aisthētā́ |
τοὺς αἰσθητᾱ́ς toùs aisthētā́s | ||||||||||
| Vocative | αἰσθητᾰ́ aisthētắ |
αἰσθητᾱ́ aisthētā́ |
αἰσθηταί aisthētaí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Descendants
- Greek: αισθητής (aisthitís)
- → Bulgarian: естет (estet)
- → Catalan: esteta
- → Czech: estét
- → Danish: æstet
- → Dutch: estheet
- → English: aesthete
- → French: esthète
- → Georgian: ესთეტი (esteṭi)
- → German: Ästhet
- → Hungarian: esztéta
- → Italian: esteta
- → Macedonian: естет (estet)
- → Polish: esteta
- → Portuguese: esteta
- → Russian: эсте́т (estét)
- → Spanish: esteta
- → Swedish: estet
- → Ukrainian: естет (estet)
Further reading
- αἰσθητής in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- αἰσθητής, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
- “αἰσθητής”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press