βάπτω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *gʷápťō, from Proto-Indo-European *gʷh₂bʰ-yé-ti, from *gʷeh₂bʰ- (“to dive, dive in”). Cognate with Proto-Germanic *kwēbijaną, Avestan 𐬘𐬀𐬟𐬭𐬀 (jafra), Persian ژرف (žarf), Lurish گںهںر (gəhər, a lake), and Sanskrit गभीर (gabhīra), whence Hindi गहरा (gahrā).

Pronunciation

 

Verb

βάπτω • (báptō)

  1. to dip, submerge
  2. to dye, colour
  3. to baptise

Inflection

   Present: βάπτω, βάπτομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βάπτω βάπτεις βάπτει βάπτετον βάπτετον βάπτομεν βάπτετε βάπτουσῐ(ν)
subjunctive βάπτω βάπτῃς βάπτῃ βάπτητον βάπτητον βάπτωμεν βάπτητε βάπτωσῐ(ν)
optative βάπτοιμῐ βάπτοις βάπτοι βάπτοιτον βαπτοίτην βάπτοιμεν βάπτοιτε βάπτοιεν
imperative   βᾶπτε βαπτέτω βάπτετον βαπτέτων   βάπτετε βαπτόντων
middle/
passive 		indicative βάπτομαι βάπτῃ / βάπτει βάπτεται βάπτεσθον βάπτεσθον βαπτόμεθᾰ βάπτεσθε βάπτονται
subjunctive βάπτωμαι βάπτῃ βάπτηται βάπτησθον βάπτησθον βαπτώμεθᾰ βάπτησθε βάπτωνται
optative βαπτοίμην βάπτοιο βάπτοιτο βάπτοισθον βαπτοίσθην βαπτοίμεθᾰ βάπτοισθε βάπτοιντο
imperative   βάπτου βαπτέσθω βάπτεσθον βαπτέσθων   βάπτεσθε βαπτέσθων
active middle/passive
infinitive βάπτειν βάπτεσθαι
participle m βάπτων βαπτόμενος
f βάπτουσᾰ βαπτομένη
n βᾶπτον βαπτόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔβαπτον, ἐβαπτόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔβαπτον ἔβαπτες ἔβαπτε(ν) ἐβάπτετον ἐβαπτέτην ἐβάπτομεν ἐβάπτετε ἔβαπτον
middle/
passive 		indicative ἐβαπτόμην ἐβάπτου ἐβάπτετο ἐβάπτεσθον ἐβαπτέσθην ἐβαπτόμεθᾰ ἐβάπτεσθε ἐβάπτοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: βάψω, βάψομαι, βαφήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βάψω βάψεις βάψει βάψετον βάψετον βάψομεν βάψετε βάψουσῐ(ν)
optative βάψοιμῐ βάψοις βάψοι βάψοιτον βαψοίτην βάψοιμεν βάψοιτε βάψοιεν
middle indicative βάψομαι βάψῃ / βάψει βάψεται βάψεσθον βάψεσθον βαψόμεθᾰ βάψεσθε βάψονται
optative βαψοίμην βάψοιο βάψοιτο βάψοισθον βαψοίσθην βαψοίμεθᾰ βάψοισθε βάψοιντο
passive indicative βαφήσομαι βαφήσῃ βαφήσεται βαφήσεσθον βαφήσεσθον βαφησόμεθᾰ βαφήσεσθε βαφήσονται
optative βαφησοίμην βαφήσοιο βαφήσοιτο βαφήσοισθον βαφησοίσθην βαφησοίμεθᾰ βαφήσοισθε βαφήσοιντο
active middle passive
infinitive βάψειν βάψεσθαι βαφήσεσθαι
participle m βάψων βαψόμενος βαφησόμενος
f βάψουσᾰ βαψομένη βαφησομένη
n βᾶψον βαψόμενον βαφησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔβαψᾰ, ἐβαψᾰ́μην, ἐβάφθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔβαψᾰ ἔβαψᾰς ἔβαψε(ν) ἐβάψᾰτον ἐβαψᾰ́την ἐβάψᾰμεν ἐβάψᾰτε ἔβαψᾰν
subjunctive βάψω βάψῃς βάψῃ βάψητον βάψητον βάψωμεν βάψητε βάψωσῐ(ν)
optative βάψαιμῐ βάψειᾰς / βάψαις βάψειε(ν) / βάψαι βάψαιτον βαψαίτην βάψαιμεν βάψαιτε βάψειᾰν / βάψαιεν
imperative   βᾶψον βαψᾰ́τω βάψᾰτον βαψᾰ́των   βάψᾰτε βαψᾰ́ντων
middle indicative ἐβαψᾰ́μην ἐβάψω ἐβάψᾰτο ἐβάψᾰσθον ἐβαψᾰ́σθην ἐβαψᾰ́μεθᾰ ἐβάψᾰσθε ἐβάψᾰντο
subjunctive βάψωμαι βάψῃ βάψηται βάψησθον βάψησθον βαψώμεθᾰ βάψησθε βάψωνται
optative βαψαίμην βάψαιο βάψαιτο βάψαισθον βαψαίσθην βαψαίμεθᾰ βάψαισθε βάψαιντο
imperative   βᾶψαι βαψᾰ́σθω βάψᾰσθον βαψᾰ́σθων   βάψᾰσθε βαψᾰ́σθων
passive indicative ἐβάφθην ἐβάφθης ἐβάφθη ἐβάφθητον ἐβαφθήτην ἐβάφθημεν ἐβάφθητε ἐβάφθησᾰν
subjunctive βαφθῶ βαφθῇς βαφθῇ βαφθῆτον βαφθῆτον βαφθῶμεν βαφθῆτε βαφθῶσῐ(ν)
optative βαφθείην βαφθείης βαφθείη βαφθεῖτον / βαφθείητον βαφθείτην / βαφθειήτην βαφθεῖμεν / βαφθείημεν βαφθεῖτε / βαφθείητε βαφθεῖεν / βαφθείησᾰν
imperative   βάφθητῐ βαφθήτω βάφθητον βαφθήτων   βάφθητε βαφθέντων
active middle passive
infinitive βᾶψαι βάψᾰσθαι βαφθῆναι
participle m βάψᾱς βαψᾰ́μενος βαφθείς
f βάψᾱσᾰ βαψᾰμένη βαφθεῖσᾰ
n βᾶψᾰν βαψᾰ́μενον βαφθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: βέβαμμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative βέβαμμαι βέβαψαι βέβαπται βέβαφθον βέβαφθον βεβάμμεθᾰ βέβαφθε βεβαμμένοι εἰσί
subjunctive βεβαμμένος ὦ βεβαμμένος ᾖς βεβαμμένος ᾖ βεβαμμένω ἦτον βεβαμμένω ἦτον βεβαμμένοι ὦμεν βεβαμμένοι ἦτε βεβαμμένοι ὦσῐ(ν)
optative βεβαμμένος εἴην βεβαμμένος εἴης βεβαμμένος εἴη βεβαμμένω εἴητον / εἶτον βεβαμμένω εἰήτην / εἴτην βεβαμμένοι εἴημεν / εἶμεν βεβαμμένοι εἴητε / εἶτε βεβαμμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   βέβαψο βεβάφθω βέβαφθον βεβάφθων   βέβαφθε βεβάφθων
middle/passive
infinitive βεβᾶφθαι
participle m βεβαμμένος
f βεβαμμένη
n βεβαμμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • Byzantine Greek: βάφω (báphō)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.