βαίνοντος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /bǎi̯.non.tos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈbɛ.non.tos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈβɛ.non.tos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈve.non.tos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈve.non.dos/

Participle

βαίνοντος • (baínontos)

masculine/neuter genitive singular of βαίνων (baínōn)