βαίνων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /bǎi̯.nɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈbɛ.non/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈβɛ.non/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈve.non/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈve.non/

Participle

βαίνων • (baínōn) m (feminine βαίνουσᾰ, neuter βαῖνον); first/third declension

present active participle of βαίνω (baínō)

Inflection

First and third declension of βαίνων; βαίνουσᾰ; βαῖνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	βαίνων baínōn	βαίνουσᾰ baínousă	βαῖνον baînon	βαίνοντε baínonte	βαινούσᾱ bainoúsā	βαίνοντε baínonte	βαίνοντες baínontes	βαίνουσαι baínousai	βαίνοντᾰ baínontă
Genitive	βαίνοντος baínontos	βαινούσης bainoúsēs	βαίνοντος baínontos	βαινόντοιν bainóntoin	βαινούσαιν bainoúsain	βαινόντοιν bainóntoin	βαινόντων bainóntōn	βαινουσῶν bainousôn	βαινόντων bainóntōn
Dative	βαίνοντῐ baínontĭ	βαινούσῃ bainoúsēi	βαίνοντῐ baínontĭ	βαινόντοιν bainóntoin	βαινούσαιν bainoúsain	βαινόντοιν bainóntoin	βαίνουσῐ / βαίνουσῐν baínousĭ(n)	βαινούσαις bainoúsais	βαίνουσῐ / βαίνουσῐν baínousĭ(n)
Accusative	βαίνοντᾰ baínontă	βαίνουσᾰν baínousăn	βαῖνον baînon	βαίνοντε baínonte	βαινούσᾱ bainoúsā	βαίνοντε baínonte	βαίνοντᾰς baínontăs	βαινούσᾱς bainoúsās	βαίνοντᾰ baínontă
Vocative	βαίνων baínōn	βαίνουσᾰ baínousă	βαῖνον baînon	βαίνοντε baínonte	βαινούσᾱ bainoúsā	βαίνοντε baínonte	βαίνοντες baínontes	βαίνουσαι baínousai	βαίνοντᾰ baínontă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	βαινόντως bainóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.