βοηθούμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /bo.ɛː.tʰǔː.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /bo.e̝ˈtʰu.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /βo.iˈθu.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vo.iˈθu.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vo.iˈθu.me.nos/

Participle

βοηθούμενος • (boēthoúmenos) m (feminine βοηθουμένη, neuter βοηθούμενον); first/second declension

present mediopassive participle of βοηθῶ (boēthô) contracted form of βοηθέω (boēthéō)

Inflection

First and second declension of βοηθούμενος; βοηθουμένη; βοηθούμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	βοηθούμενος boēthoúmenos	βοηθουμένη boēthouménē	βοηθούμενον boēthoúmenon	βοηθουμένω boēthouménō	βοηθουμένᾱ boēthouménā	βοηθουμένω boēthouménō	βοηθούμενοι boēthoúmenoi	βοηθούμεναι boēthoúmenai	βοηθούμενᾰ boēthoúmenă
Genitive	βοηθουμένου boēthouménou	βοηθουμένης boēthouménēs	βοηθουμένου boēthouménou	βοηθουμένοιν boēthouménoin	βοηθουμέναιν boēthouménain	βοηθουμένοιν boēthouménoin	βοηθουμένων boēthouménōn	βοηθουμένων boēthouménōn	βοηθουμένων boēthouménōn
Dative	βοηθουμένῳ boēthouménōi	βοηθουμένῃ boēthouménēi	βοηθουμένῳ boēthouménōi	βοηθουμένοιν boēthouménoin	βοηθουμέναιν boēthouménain	βοηθουμένοιν boēthouménoin	βοηθουμένοις boēthouménois	βοηθουμέναις boēthouménais	βοηθουμένοις boēthouménois
Accusative	βοηθούμενον boēthoúmenon	βοηθουμένην boēthouménēn	βοηθούμενον boēthoúmenon	βοηθουμένω boēthouménō	βοηθουμένᾱ boēthouménā	βοηθουμένω boēthouménō	βοηθουμένους boēthouménous	βοηθουμένᾱς boēthouménās	βοηθούμενᾰ boēthoúmenă
Vocative	βοηθούμενε boēthoúmene	βοηθουμένη boēthouménē	βοηθούμενον boēthoúmenon	βοηθουμένω boēthouménō	βοηθουμένᾱ boēthouménā	βοηθουμένω boēthouménō	βοηθούμενοι boēthoúmenoi	βοηθούμεναι boēthoúmenai	βοηθούμενᾰ boēthoúmenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	βοηθουμένως boēthouménōs			βοηθουμενώτερος boēthoumenṓteros			βοηθουμενώτᾰτος boēthoumenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Greek

Etymology

Present participle of βοηθούμαι (voïthoúmai), passive voice of βοηθώ (βοηθάω) (“hlp”).

Pronunciation

IPA^(key): /vo.iˈθu.me.nos/, /voi̯ˈθu.me.nos/
Hyphenation: βο‧η‧θού‧με‧νος

Participle

βοηθούμενος • (voïthoúmenos) m (feminine βοηθούμενη, neuter βοηθούμενο)

who is being assisted

Declension

Declension of βοηθούμενος
	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	βοηθούμενος (voïthoúmenos)	βοηθούμενη (voïthoúmeni)	βοηθούμενο (voïthoúmeno)	βοηθούμενοι (voïthoúmenoi)	βοηθούμενες (voïthoúmenes)	βοηθούμενα (voïthoúmena)
genitive	βοηθούμενου (voïthoúmenou)	βοηθούμενης (voïthoúmenis)	βοηθούμενου (voïthoúmenou)	βοηθούμενων (voïthoúmenon)	βοηθούμενων (voïthoúmenon)	βοηθούμενων (voïthoúmenon)
accusative	βοηθούμενο (voïthoúmeno)	βοηθούμενη (voïthoúmeni)	βοηθούμενο (voïthoúmeno)	βοηθούμενους (voïthoúmenous)	βοηθούμενες (voïthoúmenes)	βοηθούμενα (voïthoúmena)
vocative	βοηθούμενε (voïthoúmene)	βοηθούμενη (voïthoúmeni)	βοηθούμενο (voïthoúmeno)	βοηθούμενοι (voïthoúmenoi)	βοηθούμενες (voïthoúmenes)	βοηθούμενα (voïthoúmena)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο βοηθούμενος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο βοηθούμενος, etc.)

Related terms

βοηθημένος (voïthiménos, “who has been assisted”, passive perfect participle)
υποβοηθούμενος (ypovoïthoúmenos, “who is assisted, abetted”, passive present participle)
and see: βοήθεια f (voḯtheia, “help”)