βολεύω

Greek

Etymology

From an unattested *εὐβολεύω (*euboleúō), from Hellenistic Koine Greek εὐβολῶ (eubolô), εὐβολέω (euboléō) from εὖ (eû, “good”) +‎ -βολος (-bolos), the latter component from βολή (bolḗ, “wound of a missile; throw of the dice”). The original sense was "to accurately throw dice", which shifted to "be convenient, arrange".

Pronunciation

  • IPA(key): /voˈle.vo/

Verb

βολεύω • (volévo) (past βόλεψα, passive βολεύομαι, p‑past βολεύτηκα)

  1. to arrange, fit into
  2. to arrange (affairs, responsibilities)
  3. to serve well, be convenient (something for someone)

Conjugation

βολεύω   βολεύομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg βολέψω βολεύομαι βολευτώ
2 sg βολεύεις βολέψεις βολεύεσαι βολευτείς
3 sg βολεύει βολέψει βολεύεται βολευτεί
1 pl βολεύουμε, [‑ομε] βολέψουμε, [‑ομε] βολευόμαστε βολευτούμε
2 pl βολεύετε βολέψετε βολεύεστε, βολευόσαστε βολευτείτε
3 pl βολεύουν(ε) βολέψουν(ε) βολεύονται βολευτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg βόλευα βόλεψα βολευόμουν(α) βολεύτηκα
2 sg βόλευες βόλεψες βολευόσουν(α) βολεύτηκες
3 sg βόλευε βόλεψε βολευόταν(ε) βολεύτηκε
1 pl βολεύαμε βολέψαμε βολευόμασταν, (‑όμαστε) βολευτήκαμε
2 pl βολεύατε βολέψατε βολευόσασταν, (‑όσαστε) βολευτήκατε
3 pl βόλευαν, βολεύαν(ε) βόλεψαν, βολέψαν(ε) βολεύονταν, (βολευόντουσαν) βολεύτηκαν, βολευτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα βολέψω ➤ θα βολεύομαι ➤ θα βολευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα βολεύεις, … θα βολέψεις, … θα βολεύεσαι, … θα βολευτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … βολέψει
  έχω, έχεις, … βολεμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … βολευτεί
  είμαι, είσαι, … βολεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … βολέψει
  είχα, είχες, … βολεμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … βολευτεί
  ήμουν, ήσουν, … βολεμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … βολέψει
  θα έχω, θα έχεις, … βολεμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … βολευτεί
  θα είμαι, θα είσαι, … βολεμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg βόλευε βόλεψε — βολέψου
2 pl βολεύετε βολέψτε βολεύεστε βολευτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ βολεύοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας βολέψει ➤ βολεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ βολέψει βολευτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.